စုဘူးအိမ္

ငါးၿမင္းငါးပိတစ္ကို ေရေဆးၿပီး အတံုးေသးေသးတံုးထားပါမယ္။
ၾကက္သြန္နီကို ဆီသတ္ပါမယ္။ ၾကက္သြန္ၿဖဴနဲ့ ဂ်င္းေရာေထာင္းထားတာေလးပါထည့္ပါမယ္။ အေရာင္တင္ေလးထည့္ပါမယ္။ၾကက္သြန္ေလးေတြေၿခာက္လာမွ ခရမ္းခ်ဥ္သီး ႏုတ္ႏုတ္လွီးထည့္ပါမယ္။
ၾကက္သြန္ေလးေတြနဲ့ခရမ္းခ်ဥ္သီးေလးေတြလိပ္သြားၿပီဆိုရင္၊တံုးထားတဲ့ ငါးပိတစ္ကို ထည့္ၿပီး
ခ်က္ပါမယ္ ငါးပိတစ္က အငန္အရသာရွိၿပီးသားၿဖစ္တဲ့အတြက္ ဆားထည့္မခ်က္ပါဘူးရွင္။
အႏွစ္အရသာဝင္ေအာင္ ခဏေလးေမႊေပးၿပီးမွ ေရေလးနည္းနည္းထည့္ပါမယ္။
အရည္ေလးနဲ့ၾကိဳက္ရင္ အရည္ေလးရွိတုန္း ဟင္းအိုးပိတ္လိုက္ၿပီး ဆီၿပန္ေလးၾကိဳက္ရင္ေတာ့ ဆီသံေလးေပးလာမွ ဟင္းအိုးခ်ပါေနာ္။ ဟင္းအိုးခ်ခါနီးမွ ငရုတ္သီးစိမ္းေတာင့္ေလးလွီးထားတာနဲ့ နံနံပင္လွီးထားတာေလး အုပ္လိုက္ပါဦး။ ထမင္းၿမိန္ေစတဲ့ ၿမန္မာဟင္းတစ္မယ္ပါေနာ။္

ေဆာင္းတြင္းမွာမွစားရတဲ့ ရာသီစာေလးပါေနာ္။ အိမ္က ပို့ေပးလိုက္တာပါ။
ၿမဴရြက္ အရိုးရင့္တာေလးေတြကို လက္ေလးနဲ့ဆိတ္ၿပီး သဲေတြစင္ေအာင္ ေရစင္စင္ေဆးပါတယ္။
ၿပီးရင္အိုးထဲကို ေရထည့္တည္ၿပီး ေရေႏြးဆူလာရင္ ၿမဴရြက္ကို မီးဖိုေပၚမွာ ၿပဳတ္ပါတယ္။
အရြက္ႏူးၿပီဆိုမွ ေရေအးစင္စင္ေဆး၊ ေရညွစ္ၿပီး လွီးပါတယ္။ၾကက္သြန္နီကို ပါးပါးလွီးၿပီး
မမႊန္ေအာင္ေရ ခဏစိမ္ထားပါ။ ေၿမပဲဆံေထာင္း၊ပုစြန္ေၿခာက္မႈန္ ့၊ ဆီခ်က္၊ဆား၊ ငံၿပာရည္၊
ၾကက္သြန္နီ ေရစင္စင္ညွစ္ၿပီး ထည့္သုတ္စားႏိုင္ပါတယ္။ ငရုတ္သီးေတာင့္ေလးကိုက္ၿပီး ေရေႏြးၾကမ္းေလးနဲ့ေသာက္လိုက္ပါေနာ္။

မဂၤလာပါရွင္။ ဒီေန ့ကၽြန္မဘေလာ့ေလးရဲ ့တစ္ႏွစ္ၿပည့္ေမြးေန့ေလးၿဖစ္ပါတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ႏွစ္က စိတ္အရမ္းညစ္ေနၿပီး ဘာလုပ္ရမွန္းမသိၿဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ စိတ္ၿငိမ္ေအာင္လို့ဆိုၿပီး ဒီဘေလာ့ေလးကို စေရးခဲ့တာပါ။ တစ္ႏွစ္ၿပည့္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မရဲ့စိတ္ခံစားမႈကေတာ့ သိပ္မထူးၿခားလွပါဘူး။ အလုပ္တစ္ခု အဆင္ေၿပ ေအာင္ၿမင္သြားရင္ ေခါင္းေပၚက အထုတ္ၾကီးတစ္ထုတ္ၿပဳတ္က်သြားသေလာက္ပဲ ခံစားရၿပီး ေပ်ာ္လိုက္တာလည္းမရွိေတာ့ပါဘူး။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္လည္းသိပ္မေပ်ာ္တတ္ေတာ့သလိုပါဘဲ။ စိတ္လည္းသိပ္မညစ္တတ္ေတာ့ဘူး။ တစ္ေန့က you tube မွာ အပ်င္းေၿပအၿငိမ့္ေခြေတြေလွ်ာက္ၾကည့္ေနရင္းနဲ ့ငယ္ငယ္ကဘဝေလးကိုလြမ္းမိပါတယ္။ ဟာ ငါ ငယ္ငယ္က ဒါေလာက္ရယ္ရရင္ တဟီးဟီးနဲ့ ရယ္လို့ကိုအေတာမသတ္ႏိုင္ဘူးလို့။ ခုငါဘာလို့မရယ္ခ်င္ေတာ့ပါလိမ့္လို့။ အသက္မ်ားၾကီးလာလို့မ်ားလားလို့ပါ။ ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ရွဳတ္ရတာေတြမ်ားလြန္းလို့ သိပ္မခံစားတတ္ေတာ့တာမ်ားလား။ ကိုယ့္အေပၚမွာ စိတ္ရင္းသေဘာထားစစ္မွန္ၿပီး စိတ္တူကိုယ္တူ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ့ဆိုရင္ေတာ့ စကားေၿပာရတဲ့အခ်ိန္ေတြကို တကယ္ သေဘာက်ပါတယ္။ သူတို့နဲ့ေတြ ့ၿပီး ရယ္လိုက္ေမာလိုက္ရရင္ေတာ့ဘဝအေမာေတြေသာကေတြ ေၿပလည္သြားသလိုပါဘဲ။ လူဆိုတာ ကိုယ့္ဘဝကိုယ္ မွန္မွန္ေလွ်ာက္လွမ္းေနဖို့ပဲ လိုပါတယ္။ ဘဝေအာင္ၿမင္မႈဆိုတာေတြကို တိုင္းတာတဲ့စံဆိုတာကလည္း လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ရင့္က်က္လာတဲ့ စိတ္ခံစားမႈေပၚမွာ မူတည္ၿပီးေၿပာင္းလဲေနသလိုပါဘဲ။ ခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္မရဲ့စိတ္က ဗလာၿဖစ္ေနလား .. ဘာၿဖစ္ေနမွန္းကိုမသိဘူး။ အလုပ္တစ္ခု dead line ကပ္ေနၿပီး လုပ္ေနရက္နဲ ့မၿပီးႏိုင္ေသးတာကိုလည္း စိတ္တိုစိတ္ရွုပ္မိတယ္။ စိတ္မၾကည္ၿဖစ္ေနတယ္ဆိုပါစို့။ ဟူးးးး........
ဟင္းကလည္း အမွန္အတိုင္းေၿပာရရင္ေတာ့ စိတ္မၾကည္လို့ ၿပီးစလြယ္ဘဲ ခ်က္စားပါတယ္။ စားခ်င္စိတ္လည္း သိပ္မရွိတာလည္းပါ ပါတယ္။ ဘာစားစား စားလို့မေကာင္းသလိုပါဘဲ။ အရင္ခ်က္ထားတဲ့ဟင္းေတြကိုဘဲ ေနာက္ရက္က် အခ်ိန္ယူၿပီး တင္လိုက္ပါ့မယ္ေနာ္။
ကၽြန္မရဲ့ ဘေလာ့ေလးမွာ အားနည္းခ်က္မ်ားစြာရွိေနေပမဲ့ အခ်ိန္ေပးၿပီး ၿပင္ဆင္ႏိုင္ၿခင္းလည္း မရွိေသးပါဘူး။ အစစအရာရာ သည္းခံၿပီး လာေရာက္လည္ပတ္တဲ့ မိတ္ေဆြမ်ားကို တကယ့္ကို လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္။ ဆက္လက္ၿပီးလည္း အဆင္ေၿပေအာင္ ၾကိဳးစားၿပီး post ေတြကို တင္ပါ့မယ္ရွင္။

မဂၤလာပါရွင္။ ေပ်ာက္ေနတာ ၾကာၿပီးခုမွ ၿပန္ေပၚလာတာဆိုေတာ့ Post ၿမန္ၿမန္တင္ၿဖစ္ေအာင္
typing တိုတိုဘဲ ရိုက္ရတဲ့ ပုစြန္ကင္ ကို မွ်ေဝ လိုက္ပါတယ္ေနာ္။ပုစြန္ကင္ကို တစ္ခါလည္း ေရးဖူးပါတယ္ရွင္။
ဒါကေတာ့ အိမ္မွာ ဧည့္သည္ ဖိတ္ေကၽြးတုန္းက ရိုက္ထားတာပါ။ ထူးထူးဆန္းဆန္း ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ပုစြန္ကို ေရေဆးၿပီး အခြံခၽြတ္ ေခ်းေၾကာင္းထုတ္ပါ။ ဆားေလးနည္းနည္း၊ ငရုတ္ေကာင္းမႈန္ ့ေလး နည္းနည္း နယ္ထားပါတယ္။ ဆိုင္ကလို အကင္မွာသုတ္ရမဲ့ အမႈန့္လည္း မရွိဘူးေလ။
နာရီဝက္ေလာက္ေနမွ ကင္တဲ့ဇကာေလးေပၚတင္ၿပီး ကင္လိုက္ပါတယ္။
ပုစြန္ေလးက ေကြးသြားရင္ က်က္တာမို ့အခ်ိန္ခဏေလးအတြင္းမွာ သံုးေဆာင္ႏိုင္ပါတယ္ေနာ္။
နံနံပင္ေလး ကိုက္၊ သံပုရာသီးေလးအရည္ညွစ္ၿပီး သံုးေဆာင္ႏိုင္သလို ကင္ၿပီးသားေလးကို ၿပန္သုတ္စားရင္လည္း စားလို့ေကာင္းပါတယ္ေနာ္။